Δραγασιά, 2017
Ο Βασίλης Γεροδήμος ξεκίνησε με την τέχνη του κοσμήματος στο εργαστήριο του Β.Πολυζου (1994 – 2001). Αποφοίτησε με άριστα από την Σχολή Καλών Τεχνών Πανόρμου Τήνου (2002-2005). Εισήχθη ως αριστούχος στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (εργαστήριο του Γ. Λάππα - 2005-2010). Για τρεις συνεχόμενες χρονιές 2003, 2004, 2005 έλαβε την υποτροφία και τον έπαινο από το Υπουργείο Αιγαίου. Συμμετείχε σε Ευρωπαϊκά Προγράμματα μεταξύ άλλων Γλασκόβη Σκωτίας με την συμμετοχή του Jim Buchanan-Andy Goldswothy (2005) και Μαγιόρκα Ισπανίας (2004). Από το 2016 είναι μέλος της amorphy.org που στηρίζει τη δημιουργία διεπιστημονικών μορφών τέχνης. Η πλειοψηφία της δουλειάς του αποτελείται κυρίως από μεγάλης κλίμακας γλυπτά, site specific και in situ εγκαταστάσεις που συνδιαλέγονται με την ιστορία και τις μορφές των χώρων στους οποίους δημιουργούνται και συνήθως συνοδεύονται από επιτοίχια, κολάζ, σκίτσα, μακέτες κ.α. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό όπως στη Γκαλερί Ελευθερία Τσέλιου, Mare Gallery, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, το Αμερικάνικο Κολλέγιο στην Ελλάδα, την Action Field Kodra, Πινακοθήκη Μόραλης κ.α.. Από το 2004 έχει επιμεληθεί ένα μεγάλο αριθμό σκηνικών εγκαταστάσεων για χορογράφους και σκηνοθέτες και από το 2015 δημιουργεί διαδραστικά γλυπτά με φυσικά υλικά για παιδιά σε δημοτικά σχολεία και παιδικούς σταθμούς.
Με έμπνευση από τον αμπελώνα του Μετσόβου, ο Γεροδήμος κατασκευάζει ένα μεταλλικό παρατηρητήριο 12μ.ύψος, το οποίο λόγω των δυσκολιών του εδάφους, κατασκευάζει σταδιακά και εξελικτικά από κάτω προς τα πάνω. Μια λεπτή κατασκευή με έξι κολώνες σωλήνες που συνδέονται μεταξύ τους ενώ ανεβαίνουν προς τον ουρανό. Δημιουργείται ένα υψηλό παρατηρητήριο για τον Δραγάτη, με τίτλο Δραγασιά, που όμως δεν μπορεί να προσεγγίσει ο επισκέπτης. Το γλυπτό, ασημί μεταλλικό στη βάση, προς τα πάνω γίνεται μαύρο. Στο σημείο του δραγάτη δημιουργείται ένα οριζόντιο φυλάκιο 3 μ., ενώ όλη η κατασκευή μοιάζει με σχέδιο με μολύβι. Το έργο εμπεριέχει τις τρεις έννοιες της προστασίας, της ανάπτυξης αλλά και της απειλής, για το λόγο αυτό παραπέμπει τόσο στο Όραμα και την Ελπίδα, όσο και στον Φόβο. Το γλυπτό κατασκευάστηκε ειδικά για την έκθεση "Δημιουργικές συναντήσεις 2017 Μ. Κατζουράκης, Π. Κλιάφα, Β. Γεροδήμος, Μεταμορφώσεις ης ύλης" της Πινακοθήκης Αβέρωφ, το 2017.