Προτομή ηλικιωμένου άνδρα
Ο Γρηγόριος Ζευγώλης ύστερα από σπουδές ζωγραφικής, κοντά στους Γεώργιο Ροϊλό και Νικηφόρο Λύτρα και γλυπτικής κοντά στο Γεώργιο Βρούτο στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, συνέχισε με σπουδές γλυπτικής στην Ακαδημία Julien στο Παρίσι, ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα στην École des Beaux-Arts. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1911 πρωτοστάτησε στην ανανέωση της καλλιτεχνικής έκφρασης συμμετέχοντας ενεργά στην «Ομάδα Τέχνη» μαζί με το φίλο του ζωγράφο Νικόλαο Λύτρα με τον οποίο μοιραζόταν το ίδιο εργαστήριο. Η γλυπτική του Ζευγώλη, με τις ευμετάβλητες ιμπρεσσιονιστικές φόρμες, αναφέρεται στη ροντενική και μεταροντενική τάση στην Ελλάδα. Η ρευστότητα στο πλάσιμο των επιφανειών αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες του φωτός για την απόδοση κάθε λεπτομέρειας με αποτέλεσμα να επικεντρώνεται στην ανάδειξη των ουσιαστικών στοιχείων των θεμάτων του που είναι και ο στόχος του. Φιλοτέχνησε ταφικά μνημεία, ηρώα, προτομές, γυμνά, ανάγλυφα και ελεύθερες συνθέσεις.
Στο γλυπτό Προτομή ηλικιωμένου άνδρα, απεικονίζεται σε μπούστο ηλικιωμένος άντρας με απλή επαρχιακή ενδυμασία, με σαφώς προσδιορισμένη την παραμικρή λεπτομέρεια των χαρακτηριστικών του, από τη χαλάρωση του δέρματος του λαιμού μέχρι την ξεχωριστή χάραξη της κάθε τρίχας της κεφαλής και του μουστακιού. Τα κουρασμένα και γερασμένα μάτια, τα αδυνατισμένα μάγουλα και το βάρος του κεφαλιού πάνω στους γυρτούς ώμους, αποδεικνύουν την επιδεξιότητα του καλλιτέχνη, στη χρησιμοποίηση της πλαστικής ύλης με ακρίβεια, η οποία οδηγεί στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
