Ελιές, 1948
Σπούδασε ζωγραφική στο Σχολείο των Τεχνών της Αθήνας και από το 1900 έως το 1914 χαρακτική, με καθηγητή τον Ν. Φέρμπο. Στην ξυλογραφία ήταν αυτοδίδακτος. Από το 1919 συνέχισε τις σπουδές του στην Αγγλία, τη Γαλλία και την Ιταλία. Ο Άγγελος Θεοδωρόπουλος, που αγαπούσε ιδιαίτερα το θέμα, ασχολήθηκε ήδη από το 1930 με την απεικόνιση της ελιάς και του ελαιώνα. Με διαφορετικές τεχνικές, ξυλογραφίες με όρθιο ή πλάγιο ξύλο και αργότερα μέσα από τη χαλκογραφία, επιχειρεί να τονίσει διαφορετικά στοιχεία κάθε φορά. Αρχικά τον ενδιαφέρει το φως και οι έντονες αντιθέσεις, ενώ αργότερα επιμένει περισσότερο στην περιγραφή επιμέρους λεπτομερειών.
Οι τεράστιες ευκολίες του καλλιτέχνη στις τεχνικές, του έδιναν πάντα τη δυνατότητα να δημιουργεί νέες εντυπώσεις, χρησιμοποιώντας διαφορετικές τεχνικές.
Δέκα χρόνια μεσολαβούν μεταξύ των δύο έργων με κοινό θέμα Ελιές (1935-1938, 1948). Ο Θεοδωρόπουλος, που αγαπούσε ιδιαίτερα το θέμα, ασχολήθηκε ήδη από το 1930 με την απεικόνιση της ελιάς και του ελαιώνα. Με διαφορετικές τεχνικές, ξυλογραφίες με όρθιο ή πλάγιο ξύλο και αργότερα μέσα από τη χαλκογραφία, επιχειρεί να τονίσει διαφορετικά στοιχεία κάθε φορά. Αρχικά τον ενδιαφέρει το φως και οι έντονες αντιθέσεις, ενώ αργότερα επιμένει περισσότερο στην περιγραφή επιμέρους λεπτομερειών.
Χαράσσοντας αυτό το οικείο θέμα, δίνει μεγάλη προσοχή στη λεπτομερή απόδοση του πυκνού φυλλώματος και των επιφανειών του κορμού, ενώ γεμίζει με δέντρα όλη τη σύνθεση, χωρίς να αφήνει κενό στην επιφάνειά της.
