Φωλιά, 1994

Η Τιτίκα Σάλλα-Δουκουμετζίδη σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στην ΑΣΚΤ (1967-1972). Η εικαστική δημιουργία της είναι επηρεασμένη από τις βιωματικές σχέσεις της φύσης, από τη λογική σύναξη μιας ακέραιης μονάδας μέχρι και το διαζευκτικό σύνδεσμο μεταξύ του πιο μικρού εντόμου με τον άνθρωπο. Η φυσιοκρατική αίσθηση είναι διάχυτη στη θεματολογία της καλλιτέχνιδας, από την αέρινη, διαυγή φόρμα της πικραλίδας, μέχρι το λεπτεπίλεπτο μικρόκοσμο του τζίτζικα και τις ανθρώπινες μορφές από ψημένο πηλό. Στο έργο της χρησιμοποιεί πρωτίστως ξύλο και πηλό, αρχέγονα οργανικά υλικά, τα οποία επεξεργάζεται και συνθέτει σε μοντέρνες φόρμες. Η χρήση παραγκωνισμένων υλικών, όπως ξύλα από ερειπωμένο ανεμόμυλο και φουρνόφτυαρα για το πλάσιμο και το φούρνισμα του ψωμιού, δίνει στη Σάλλα τη δυνατότητα να «φροντίσει» αυτά τα παλιά αντικείμενα και να τα αναδείξει σε κάτι άλλο –κάτι αποκλειστικά δικό της. Κατά αυτόν τον τρόπο, η καλλιτέχνιδα φιλοτεχνεί την σειρά «Τέττιξ ο πάγκοινος», η οποία ασχολείται μονομερώς με τη μορφή του τζίτζικα, διατυπωμένη σε πολυμορφία επιφανειών και υλικών.