Σύνθεση

Ο Βασίλης Σπεράντζας σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στο Παρίσι (1956-1969) και το Λονδίνο. Δίδαξε την τεχνική της λιθογραφίας στην École des Beaux-Arts του Παρισιού από το 1976 έως το 1988, οπότε και επέστρεψε στην Ελλάδα για να εγκατασταθεί μόνιμα. Στο έργο του, συμβάντα της καθημερινής ζωής μετατρέπονται με μια σχεδόν παιδική αθωότητα σε ευχαρίστηση, απόλαυση. Σκηνές και βιώματα ζωντανεύουν σε ένα χώρο μαγικό γεμάτο σύμβολα, με κυρίαρχο στοιχείο την πλαστικότητα των μορφών και το έντονο αισθησιακό αντιρεαλιστικό χρώμα. Aνθρώπινες μορφές μέσα σε ένα δωμάτιο, ερωτικές, γεμάτες λαγνεία, αποδοσμένες ανάμεσα σε ένα πλήθος από αντικείμενα, όπου ο φανταστικός κόσμος των συμβόλων, οι παιδικές αναμνήσεις, τα γεγονότα της ζωής (γέννηση, έρωτας, γάμος) ανάγουν σε ανάλογες εκφράσεις κορυφαίων της ζωγραφικής, που με αγάπη ο ίδιος ο καλλιτέχνης αναφέρει, Πικάσσο, Mιρό, Σαγκάλ. Aλλά τα μεγάλα έκπληκτα μάτια που χαρακτηρίζουν τις μορφές αυτές, το στυλιζάρισμά τους και το απλοϊκό στόλισμα του γυναικείου κορμιού, οδηγούν τη μνήμη και στις λαϊκές χρωμολιθογραφίες που κάποτε κατέκλυζαν την Eλλάδα. Mια νοσταλγία βγαίνει μέσα από το έργο του για έναν κόσμο που αποτελεί πια παρελθόν.