Γιάννενα-Αργυρόκαστρο,1913
Ο Πάνος Αραβαντινός, ζωγράφος και προικισμένος σκηνογράφος, έδειξε ήδη από την παιδική του ηλικία την κλίση του στη ζωγραφική και τη σκηνογραφία, καθώς το θέατρο αποτελούσε μέρος των παιχνιδιών του με τα αδέλφια του. Σπούδασε κρυφά από τους γονείς του στο νυκτερινό τμήμα της ΑΣΚΤ εργαζόμενος παράλληλα ως βοηθός σκηνογράφου σε αθηναϊκά θέατρα, ενώ μετά τις σπουδές του στην Akademie der Künste του Βερολίνου και το Παρίσι επισκέφθηκε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ερχόμενος σε επαφή με τα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής. Μετά τη στράτευσή του και τη συμμετοχή του στους Βαλκανικούς πολέμους (1912-1913) ξεκίνησε το 1916 την καριέρα του στην Αθήνα σκηνογραφώντας επιθεώρηση. Προστατευόμενος της Ελληνικής Βασιλικής Οικογένειας κατέφυγε τον επόμενο χρόνο για πολιτικούς λόγους στην Ελβετία, όπου επιδόθηκε στη ζωγραφική, ενώ το 1918, ύστερα από σύσταση της βασίλισσας Σοφίας προσλήφθηκε στην Όπερα του Βερολίνου, όπου ανέδειξε το ταλέντο του καθώς ανανέωσε τη σκηνοθεσία, επιβάλλοντας καινοτόμες λύσεις. Ύστερα από αυτό προσκλήθηκε να ανακαινίσει τις όπερες πολλών γερμανικών πόλεων.
Το Γιάννενα - Αργυρόκαστρο πρέπει να φιλοτεχνήθηκε γύρω στο 1912-1913, κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του στην Ηπειρωτική Εκστρατεία στους Βαλκανικούς Πολέμους, και ίσως να ανήκει στα έργα τα εμπνευσμένα από τις πολεμικές εμπειρίες που εξέθεσε στην Αθήνα μετά το τέλος του πολέμου. Αποδίδεται όλη η ερημιά της εγκαταλελειμμένης ελληνικής υπαίθρου μετά τους Βαλκανικούς πολέμους. Η ελεύθερη και σε μερικά σημεία ακατάστατη πινελιά δίνει την εντύπωση μιας επί τόπου σημείωσης κατά τις περιηγήσεις του στην ύπαιθρο της Ηπείρου, ενώ το παχύρρευστο χρώμα, σε συνδυασμό με τη δομική χρήση του, μαρτυρά τη γερμανική του παιδεία.
