Χωριατοπούλα ή Νεαρή Ελληνίδα, πριν από το 1880
Ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση, γράφτηκε στη Σχολή Ευελπίδων, την οποία όμως σύντομα εγκατέλειψε για να σπουδάσει στη Σχολή Καλών Τεχνών και να συνεχίσει στην Ακαδημία του Μονάχου. Μετά την αποφοίτησή του παρέμεινε στο Μόναχο και ασχολήθηκε κυρίως με τη διδασκαλία της ζωγραφικής.
Η Χωριατοπούλα ή Νεαρή Ελληνίδα, που φέρει έντονα τα στοιχεία της μαθητείας του Νικόλαου Βώκου κοντά στο Νικηφόρο Λύτρα στο Σχολείο των Τεχνών της Αθήνας. Το έργο πρέπει να φιλοτεχνήθηκε κατά τα τελευταία χρόνια της φοίτησης του Βώκου, όπως αποδεικνύεται από αντίστοιχα έργα άλλων ζωγράφων που σπούδαζαν στις τάξεις του Λύτρα τη δεκαετία 1871-1880. Απεικονίζεται μια νεαρή Ελληνίδα χωρική, με την τοπική καθημερινή ενδυμασία της –άσπρη μακριά πουκαμίσα, καφέ γιλέκο και φαρδιά μαύρη και κόκκινη ζώνη. Η στάση της είναι σχεδόν μετωπική, το πρόσωπο σκεπτικό, το βλέμμα μελαγχολικό. Σε αυτό το έργο, όπως και σε αντίστοιχα έργα συμμαθητών του, οι ζεστές τονικότητες των χρωμάτων προδίδουν την επίδραση του δασκάλου του Νικηφόρου Λύτρα ενώ παράλληλα απαλύνουν τη συναισθηματική ένταση. Δεν είναι όμως μόνο η χρωματική επεξεργασία που συνδέει το μαθητή με το δάσκαλο. Είναι προπαντός η προβολή της μεμονωμένης ανθρώπινης μορφής σε σκούρο, συνήθως απροσδιόριστο, φόντο, ενώ δίνεται έμφαση στη φορεσιά, τα αντικείμενα και τα διηγηματικά μοτίβα που τη συνοδεύουν. Παρόλο που στο πλαίσιο της ηθογραφικής ζωγραφικής αρχικός στόχος είναι η καταγραφή μιας συγκεκριμένης στιγμής της καθημερινότητας, τελικά με την απλότητα και την εσωτερική αλήθεια που περιέχουν, το έργο εκφράζει μια ιδέα, η οποία μορφοποιείται με αυτή την εικαστική διατύπωση.
Η προσωπογραφία της γυναίκας που ακουμπάει με χάρη και άνεση σε μια χαμηλή βάση, μας δείχνει την ακρίβεια του σχεδίου του και την αισθησιακή αρμονία των χρωμάτων.