Η Ακρόπολη μέσα από παράθυρο, 1934
Από τους αγαπημένους μαθητές του Γεώργιου Ιακωβίδη, κοντά στον οποίο σπούδασε στο Σχολείο των Καλών Τεχνών (1925-1932), αλλά και με επιρροές από το Νικόλαο Λύτρα, τον οποίο είχε επίσης δάσκαλο, ο Νικόλαος Ξένος επιδόθηκε κυρίως στην τοπιογραφία την οποία αποδίδει με ποικίλους τρόπους, ανάμεσα στον ιμπρεσιονισμό και τον εξπρεσιονισμό. Με ιδιαίτερη προσήλωση στην απόδοση του αττικού τοπίου, δίνει διάφορες απόψεις κυρίως της Αθήνας με την Ακρόπολη, σε διάφορες ώρες της ημέρας, μελετώντας τις διαφοροποιήσεις του φωτός.
Χαρακτηριστικό έργο του Ξένου είναι Η Ακρόπολη μέσα από το παράθυρο. Ο Ιερός Βράχος με τον Παρθενώνα και τα Προπύλαια προβάλλει στο βάθος από το ύψος μιας βεράντας. Στο ενδιάμεσο επίπεδο απεικονίζεται μια ζώνη από στέγες των σπιτιών της Πλάκας με τον τρούλο και τα καμπαναριά μιας εκκλησιάς. Άλλοτε με σχεδιαστική ακρίβεια, που τονίζεται από τη σαφήνεια της γραμμής, όπως συμβαίνει στο πρώτο πλάνο του έργου, και άλλοτε με περισσότερη ελευθερία και ασάφεια, όπως συμβαίνει στο βάθος, που τον απομακρύνει από την περιγραφική λεπτομέρεια, ο καλλιτέχνης ενδιαφέρεται ιδιαίτερα να αποδώσει την ατμόσφαιρα της στιγμής, που εδώ με θερμά και λυρικά χρώματα προσδιορίζει την ώρα του δειλινού.