Μάνη: Πύργοι στο Φλομοχώρι ένα μεσημέρι του "Γυαλιστή", 1986-1991
Ο Ηλίας Δεκουλάκος εξέφρασε με τη ζωγραφική του τους κοινωνικούς προβληματισμούς του που πήγαζαν από την πολιτική του στράτευση. Ξεκίνησε, Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ξεκίνησς από έναν ανεικονικό εξπρεσιονισμό, για να καταλήξει, ύστερα από έντονο προβληματισμό στην αναπαραστατική ζωγραφική, τα χρόνια της Δικτατορίας, εφαρμόζοντας ένα είδος φωτογραφικού ρεαλισμού, ως κριτικό σχολιασμό της κοινωνικής πραγματικότητας. Αργότερα, μετά το 1985, στράφηκε στην τοπιογραφία, την οποία αποδίδει με χειρονομιακή ένταση, όχι ως απλή καταγραφή ενός χώρου, αλλά κυρίως ως κριτική και ευαισθησία για την αλλοίωση που υπέστη η φύση.
Χαρακτηριστική είναι η σειρά του Δεκουλάκου με θέμα τη Μάνη όπου ανήκει και το Πύργοι στο Φλομοχώρι ένα μεσημέρι του "Γυαλιστή". Τα έργα της σειράς «Μάνη» είναι μεγάλων διαστάσεων. Οι πλατιές πινελιές διαμορφώνουν σχήματα με μεγάλες ποσότητες χρωματικού υλικού. Από κοντινή απόσταση δίνουν την εντύπωση αλλεπάλληλων εξπρεσιονιστικών πεδίων, ενώ από μακριά φανερώνεται η οργάνωση του χώρου. Το τοπίο εμφανίζεται στα μάτια του θεατή ως μια λιτή αλλά διονυσιακή απεικόνιση. Στο έργο αυτό οι πλατιές σκουρόχρωμες πινελιές αποδίδουν την έντονη σκιά στα κτίσματα, ενώ οι περιοχές που καταυγάζονται από το φως του ήλιου απεικονίζονται με ανοικτά χρώματα, μέσα στα οποία αντανακλώνται οι τόνοι του γύρω χώρου. Προχωρώντας από την άμεση αντίληψη του τοπίου στη νοητική επεξεργασία του, καταλήγει σε μια κατασκευή, όπου το πληθωρικό και ταυτόχρονα κινητικό χρώμα δεν δηλώνει αυτό που προσλαμβάνει ο καλλιτέχνης, όσο αυτό που νιώθει.