Νεκρή φύση με αστακούς
Πολύπλευρη προσωπικότητα, με πολλά ενδιαφέροντα και ανησυχίες, μετά τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής κοντά τον Οδυσσέα Φωκά, ταξίδεψε στη Δυτική Ευρώπη και επισκέφθηκε ορισμένα από τα σημαντικότερα μουσεία . Τελικά, το 1924 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου σχετίστηκε με τους μεγάλους Γάλλους ζωγράφους Matisse, Vuillard, Derain, ενώ πήρε μαθήματα χαρακτικής από το Δημήτριο Γαλάνη. Ασχολήθηκε με τη γελοιογραφία, συνεργαζόμενος για χρόνια με γαλλικά περιοδικά, αλλά και με την ποίηση και την πεζογραφία. Στην ποικίλη θεματογραφία του στη ζωγραφική (προσωπογραφίες, γυμνά, τοπία, νεκρές φύσεις) διακρίνονται στοιχεία του γαλλικού υπαιθρισμού, αλλά και επιδράσεις από τους ζωγράφους που κατά καιρούς συναναστρεφόταν. Τα τοπία του, όπως και οι προσωπογραφίες του, διακρίνονται συχνά για τη λεπτή και εκφραστική εργασία τους.
Το έργο Νεκρή φύση με αστακούς αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα των αναζητήσεων του Φωτιάδη. Καταφεύγει στη σεζανική εμπειρία, κτίζοντας τον όγκο με χρώμα. Με το έργο αυτό, οριοθετεί τις καλλιτεχνικές και ζωγραφικές του κατευθύνσεις, που ακολουθούν τη γαλλική υπαιθριστική ζωγραφική.
