Προσωπογραφία Ευαγγ. Αβέρωφ-Τοσίτσα, 1991
Το πλούσιο έργο του Πάρι Πρέκα είναι γλυπτικό, ζωγραφικό, χαρακτικό και αρχιτεκτονικό. Μια συνεχής αναζήτηση που γόνιμα συνδυάζει το παρόν με το παρελθόν, μια διακαής φλόγα που τον ωθεί να ανακαλύψει την Ελλάδα, ταξιδεύοντας στην ιστορία της ή αποτυπώνοντας κάθε γωνιά της, κάθε τόπο μνήμης, κάθε έκφραση της ψυχής της, που απεικονίζει με ένα σύνθετο, προσωπικό μορφοπλαστικό ιδίωμα. Χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα την υδατογραφία στην απόδοση του τοπίου, που εξαϋλώνει και πνευματικοποιεί το περιεχόμενο με τη διαφάνειά της, δημιουργεί εικόνες που δεν περιορίζονται σε μια απλή τοπογραφική απεικόνιση, αλλά αποτελούν τη βιωματική επαφή του καλλιτέχνη με το χώρο. Με κονστρουκτιβιστικές-αφαιρετικές αισθητικές αντιλήψεις και αναφορές στη λιτότητα και την αυστηρότητα της αρχαίας ελληνικής τέχνης, συνδυάζει στη ζωγραφική του ιστορία, μύθους, παραδόσεις για να δώσει συνθέσεις μνημειακού χαρακτήρα, με συμβολικές, κάποιες φορές προεκτάσεις.
Η ελαιογραφία Προσωπογραφία του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα προσπαθεί να αποδώσει το φιλοσοφημένο πολιτικό και άνθρωπο των γραμμάτων, δίνοντας έμφαση στην απόδοση του προσώπου, προσπαθώντας να συλλάβει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ένας πίνακας απλοποιημένης ζωγραφικής, γνωστής από τις υδατογραφίες και τα θαλασσινά τοπία του καλλιτέχνη, αλλά επιτυγχάνει να αποδώσει φυσιογνωμικά τον πλούτο των πνευματικών ενδιαφερόντων του απεικονιζομένου που γέμιζαν τον κόσμο του, εκτός από την πολιτική. Άλλωστε το μολύβι στα χέρια του και τα άγραφα χαρτιά στο γραφείο του ακριβώς σε αυτή την ιδιότητα του πολιτικού παραπέμπουν, του συγγραφέα και λογοτέχνη.
