Τοπίο, 1936
Τριτότοκος γιος του βασιλιά Γεωργίου Α' έδειξε από μικρός κλίση στη ζωγραφική. Πήρε τα πρώτα του μαθήματα από τον Ελβετό ζωγράφο Emile Gillieron και αργότερα από τον Νικηφόρο Λύτρα. Το 1917 πήγε στη Ζυρίχη και σπούδασε γυμνό στη Σχολή Boklin, ενώ το 1919 πήρε μαθήματα παστέλ και γκουάς στη Λωζάννη. Με την ελαιογραφία καταπιάστηκε το 1929, κατά τη διάρκεια της εξορίας του στο Παρίσι όπου άνοιξε εργαστήριο. Υπογράφοντας με το όνομα Nicolas de Prince, άρχισε από το 1931 να παρουσιάζει τα έργα του σε εκθέσεις του εξωτερικού.
Ακαδημαϊκός ρεαλιστής, παράλληλα με τη ζωγραφική ασχολήθηκε με τη συγγραφή θεατρικών έργων.
Η καλλιτεχνική κατεύθυνση του τριτότοκου γιου του βασιλιά Γεωργίου Α', Νικόλαου, ακολουθεί τη γαλλική υπαιθριστική ζωγραφική. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του (1872-1938) ασχολήθηκε με την απεικόνιση τοπίων με ιμπρεσιονιστική διάθεση, όπως φαίνεται και στο έργο Τοπίο, της Πινακοθήκης Ε. Αβέρωφ.