Πόλη, π.1895
Ο Γεώργιος Ροϊλός υπήρξε ανήσυχη προσωπικότητα με έντονο ενδιαφέρον στη διερεύνηση εικαστικών προβλημάτων. Μετά τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1880-1887), φοίτησε για ένα χρόνο στο Μόναχο και στο Παρίσι, ενώ ύστερα από σύντομη παραμονή στην Αθήνα, όπου μάλιστα εκλέχθηκε το 1894 καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών, μετέβη στην Αγγλία όπου έζησε πέντε χρόνια στο Λονδίνο και το Λίβερπούλ, συμμετέχοντας ενεργά στην καλλιτεχνική ζωή της χώρας αυτής. Η συμμετοχή του στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 έστρεψε το ενδιαφέρον του στην απεικόνιση πολεμικών σκηνών, σύμφωνα με το πνεύμα των νέων αντιλήψεων που είχαν επικρατήσει ήδη κατά από το 19ο αιώνα, στο πλαίσιο μιας ιστορικής ειδησεογραφίας που απέβλεπε στη ρεαλιστική καταγραφή των γεγονότων. Ζωγράφος με πολλά ενδιαφέροντα και πλούσια θεματογραφία, ο Ροϊλός, παρά την ακαδημαϊκή του παιδεία, ασχολήθηκε με την απεικόνιση του τοπίου στις αρχές του 20ού αιώνα, όπως και οι περισσότεροι Έλληνες καλλιτέχνες. Τα πολλά ταξίδια του στην Ευρώπη διεύρυναν τους ορίζοντές του με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε μια ιδιότυπη διερεύνηση της φύσης που χαρακτηρίζεται από χρωματική τολμηρότητα και συνθετική αντίληψη, που τον φέρνουν κοντά τόσο στις μετα-ιμπρεσιονιστικές τάσεις της εποχής του, όσο και στις εξπρεσιονιστικές προσπάθειες.
Ο Ροϊλός, στα τοπία του Πόλη και Γυναίκα στα βράχια, προχωρεί σε μια ιδιότυπη διερεύνηση του φωτός και στα τοπία αυτά, χωρίς να εντάσσεται σε κινήματα και να ενσαρκώνει προβληματισμούς της εποχής, αρκείται σε μια χρωματική τολμηρότητα και σχεδιαστική δεξιοτεχνία, προχωρώντας σε μια ιδιότυπη διερεύνηση του φωτός.