Ναύαρχος Σακελλαρίου, π. 1940
Μετά τη μαθητεία του στην Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, ο Ουμβέρτος Αργυρός συνέχισε τις σπουδές του στο Μόναχο, όπου παρέμεινε περισσότερο από 20 χρόνια (1906-1929), περίοδο κατά την οποία συντελούνταν εκεί συνταρακτικές αλλαγές στην τέχνη, οι οποίες οδήγησαν στην εμφάνιση του εξπρεσιονισμού. Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα εξελέγη καθηγητής στην ΑΣΚΤ και το 1959 ανακηρύχθηκε ακαδημαϊκός. Ακολουθώντας τις υπαιθριστικές τάσεις της εποχής του, όπως αυτές διαμορφώθηκαν στο πλαίσιο του γερμανικού ιμπρεσιονισμού, προχώρησε σε μια χρωματική έξαρση που με την πάροδο του χρόνου έγινε εντονότερη καθώς το χρώμα έγινε εκρηκτικό, χωρίς ωστόσο να φτάνει στις παραμορφώσεις της φόρμας στις οποίες προχώρησαν οι Γερμανοί εξπρεσιονιστές. Παράλληλα με τις σκηνές στο ύπαιθρο, ο Αργυρός επιδόθηκε και στην απεικόνιση εσωτερικών χώρων με γυναικεία γυμνά σε ιδιαίτερες στιγμές, ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την προσωπογραφία και σκηνές από τον πόλεμο του 1940.
Το πορτρέτο του Ναυάρχου Σακελλαρίου πρέπει να φιλοτεχνήθηκε κατά την εποχή της μετάβασής του Αργυρού στο μέτωπο και της απεικόνισης πολεμικών σκηνών κατά παραγγελία της Κυβέρνησης. Σε αυτό αποδίδεται πλήρως ο εσωτερικός κόσμος και ο χαρακτήρας του εικονιζομένου.