Ο Κελδερήμ-Τζελεπής

Ο Νικηφόρος Λύτρας, κυρίαρχη προσωπικότητα στην καλλιτεχνική ζωή της Αθήνας το β΄ μισό του 19ου αιώνα, είναι εκείνος που με τη ζωγραφική και τη διδασκαλία του στη Σχολή Καλών Τεχνών για 40 περίπου χρόνια θα “επιβάλει” μια γραμμή, αυτή της Ακαδημίας του Μονάχου, δίνοντας προσανατολισμό στην ελληνική ζωγραφική και καθιερώνοντας πολλά από τα μετέπειτα χαρακτηριστικά της. Οι σπουδές του στο Μόναχο (1860-1866), η συχνή επαφή του με το Νικόλαο Γύζη καθώς και τα ταξίδια στη βαυαρική πρωτεύουσα και στην Ανατολή, συντέλεσαν στη διαμόρφωση ενός προσωπικού ζωγραφικού ύφους, με την καθιέρωση της ηθογραφίας ως έκφραση της εθνικής ταυτότητας. Ο Λύτρας επιτυγχάνει να διεισδύσει στην ουσία της ελληνικής ζωής και κατορθώνει να την ερμηνεύσει, διατηρώντας τον ιδεαλιστικό χαρακτήρα με την ωραιοποίηση και την εξιδανίκευση στο πλαίσιο της λειτουργίας της ηθογραφίας, αλλά και αναζητώντας, με απλότητα, την αλήθεια τη συγκεκριμένη στιγμή της καθημερινότητας.