Παρθενώνας, π.1920
Μοιράζοντας, στην αρχή του 20ού αιώνα και για τρεις τουλάχιστον δεκαετίες, το χρόνο του, ανάμεσα σε Αθήνα και Παρίσι, ο Λυκούργος Κογεβίνας υπήρξε από τους πρώτους Έλληνες καλλιτέχνες που αντιλήφθηκαν τη σημασία των κοσμογονικών αλλαγών που συντελούνταν στην τέχνη και τη σημασία που θα μπορούσαν να έχουν στην εξέλιξη της ελληνικής τέχνης. Παρόλο που ο ίδιος δεν προχωρεί σε τολμηρές λύσεις, πρωτοστατεί στην ίδρυση της Ομάδας «Τέχνη» το 1917, η οποία αντιπροσώπευε ό,τι πιο πρωτοποριακό υπήρχε στον εικαστικό χώρο. Ο Κογεβίνας υπήρξε ο πρώτος Έλληνας καλλιτέχνης που ασχολήθηκε με τη χαρακτική, τεχνική που τον κέρδισε τελικά, εγκαταλείποντας σταδιακά τη ζωγραφική. Η μακρά παραμονή του στο Παρίσι και οι επιδράσεις της γαλλικής ζωγραφικής είναι εμφανείς, παρά τον ήπιο χαρακτήρα που παίρνουν στο έργο του.
Στον Παρθενώνα, οι συνθετικές λύσεις φανερώνουν τις επιδράσεις που δέχθηκε ο Κογεβίνας στο Παρίσι από τους μετα-ιμπρεσιονιστές. Το θέμα τοποθετείται ψηλά στον ορίζοντα, ο βράχος και τα κτίσματα αποδίδονται με σχηματοποιημένες επιφάνειες, ενώ η απεικόνιση των δέντρων στο πρώτο πλάνο, διακόπτουν τη φυγή στο βάθος, φέρνοντας όλα τα στοιχεία του πίνακα κοντά στο θεατή.
Σύνθεση, προοπτική και χρώμα δίνουν το ιδιαίτερο χαρακτήρα στα τοπία του Κογεβίνα και τονίζουν τις ξεχωριστές του εκφραστικές του δυνατότητες.
