Θέρος στη Λάρισα
Ο Στέλιος Μηλιάδης είναι από τους ελάχιστους Έλληνες ζωγράφους που ενστερνίστηκαν τα διδάγματα του γαλλικού ιμπρεσιονισμού στη γνήσια έκφρασή τους. Μετά τις σπουδές του στο Μόναχο, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου διέμενε έως το 1932. Το έργο του είναι βαθιά επηρεασμένο από τη ζωγραφική του Auguste Renoir, καθώς με μικρές κοφτές πινελιές καθαρού χρώματος αποδίδει τα τοπία της γαλλικής εξοχής, ενώ συχνά ανιχνεύονται επιδράσεις από το έργο του Paul Cézanne ιδιαίτερα στις απόψεις χωριών, όπου οι όγκοι των κτισμάτων δομούνται καθαρά με το χρώμα.
Στο Θέρος στη Λάρισα ανιχνεύονται οι επιδράσεις του γαλλικού ιμπρεσιονισμού, όπου η πόλη της Λάρισας, που διακρίνεται στο βάθος, χωρίζει τον απέραντο ουρανό από το θεσσαλικό κάμπο. Οι θημωνιές, με φωτεινά χρώματα, στημένες έτσι ώστε να βοηθούν την προοπτική του πίνακα, επιτρέπουν στον καλλιτέχνη να μορφοποιεί τους όγκους με μικρές επάλληλες πινελιές και να δηλώνει τις σκιές τους. Πρόκειται για τον υπαιθρισμό της ελληνικής ζωγραφικής σε μια από τις πιο επιτυχημένες εκφάνσεις του.
Ο πίνακας απεικονίζει τη μεταβατική περίδο θερισμού, που γινόταν στο τέλος του 19ου αιώνα, με δρεπάνι και με τα χέρια και που αργότερα ήταν μια ενέργεια που συνδύαζε θερισμό και αλωνισμό μαζί.
